INFORMACJA PRASOWA

Prof. Yi Lijun z Pekińskiego Uniwersytetu Języków Obcych, nazywana ambasadorem polskiej kultury literackiej w Chinach, otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za oryginalność sposobu prezentacji literatury polskiej w Chinach poprzez heroiczną pracę translatorską, wychowanie wielu pokoleń chińskich polonistów i wzorcową działalność organizacyjną w zakresie współpracy naukowej z polskimi ośrodkami akademickimi.Prof. Yi Lijun z Pekińskiego Uniwersytetu Języków Obcych, nazywana ambasadorem polskiej kultury literackiej w Chinach, otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za oryginalność sposobu prezentacji literatury polskiej w Chinach poprzez heroiczną pracę translatorską, wychowanie wielu pokoleń chińskich polonistów i wzorcową działalność organizacyjną w zakresie współpracy naukowej z polskimi ośrodkami akademickimi.

25 października 2007 roku Senat Uniwersytetu Gdańskiego jednogłośnie przyjął wniosek Wydziału Filologiczno-Historycznego UG o nadanie prof. Yi Lijun z Pekińskiego Uniwersytetu Języków Obcych tytułu doktora honoris Causa Uniwersytetu Gdańskiego za oryginalność sposobu prezentacji literatury polskiej w Chinach poprzez heroiczną pracę translatorską, wychowanie wielu pokoleń chińskich polonistów i wzorcową działalność organizacyjną w zakresie współpracy naukowej z polskimi ośrodkami akademickimi.

Wniosek przedstawił dr hab. Józef Włodarski, prof. UG Dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. Uroczystość nadania Pani Profesor tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego odbędzie się jeszcze w tym roku. Laudację wygłosi prof. dr hab. Józef Bachórz.

Pani Profesor Yi Lijun, nazywana ambasadorem polskiej kultury literackiej w Chinach, jest znakomitym badaczem literatury polskiej - jest autorką 2 książek i ponad 50 artykułów o polskich pisarzach, przetłumaczyła na język chiński ponad 60 poetyckich i prozatorskich utworów polskich autorów XIX i XX wieku, w tym III i IV cz. Dziadów oraz Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Wychowała kilka pokoleń chińskich polonistów. Swoją ogromna pracę na rzecz polskiej literatury i kultury wykonywała w trudnych czasach chińskiej rewolucji kulturalnej oraz skomplikowanych uwarunkowaniach politycznych (tłumaczenie III cz. Dziadów odbywało się w czasach rewolucji kulturalnej w warunkach zsyłki na wieś dla "reedukowania" inteligencji poprzez roboty fizyczne).

Recenzenci: prof. dr hab. Bogdan Mazan z Uniwersytetu Łódzkiego, dr hab. Krzysztof Gawlikowski, profesor SWPS ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie oraz dr hab. Jan Data, prof. UG z Uniwersytetu Gdańskiego zgodnie podkreśli zasługi Pani Profesor w czterech głównych obszarach jej działalności: pracy naukowej, dydaktycznej, translatorskiej i krytycznoliterackiej.

Prof. Yi Lijun ukończyła studia na Wydziale Filologii Chińskiej Uniwersytetu Wuhańskiego oraz studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po powrocie do Chin pracowała w pekińskim radio, a później objęła kierownictwo Katedry Języka Polskiego na Wydziale Języków Europejskich Uniwersytetu Pekińskiego. Wykształciła wiele pokoleń chińskich polonistów, którzy dzisiaj pracują na uczelniach, w handlu zagranicznym, kulturze i obsłudze turystyki a także dyplomacji (pekińską polonistykę ukończył m.in. obecny konsul ChRL w Gdańsku). Wypromowała kilku doktorów.

Fundamentalną pracę na rzecz kultury polskiej w Chinach wykonała prof. Yi Lijun jako tłumaczka, badaczka i popularyzatorka literatury polskiej. Tłumaczyła na język chiński teksty ponad 40 polskich autorów XIX i XX wieku (ponad 60 tytułów utworów poetyckich i prozatorskich) w tym Dziadów cz. III i IV oraz Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, a także utwory Marii Konopnickiej i Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Leopolda Staffa i Jarosława Iwaszkiewicza, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Kazimiery Iłłakowiczówny, Kazimierza Wierzyńskiego i Antoniego Słonimskiego, Jana Lechonia i Juliana Przybosia, Józefa Czechowicza i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej, Anny Kamieńskiej i Tadeusza Różewicza, Mirona Białoszewskiego i Zbigniewa Herberta, Tadeusza Nowaka i Urszuli Kozioł, Jerzego Harasymowicza i Stanisława Grochowiaka, Ewy Lipskiej i Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej i Haliny Anderskiej, Sławomira Mrożka i Adolfa Rudnickiego, Ireneusza Iredyńskeigo i Tadeusza Borowskiego, Leona Wantyły i Marka Hłaski, Wojciecha Żukrowskiego i Aleksandra Kamińskiego, Hanny Ożogowskiej i Olgi Tokarczuk.
Jest autorką syntetycznej Literatury polskiej i Zarysu powojennej literatury polskiej oraz z górą 50 artykułów o polskich pisarzach. Zredagowała ponad 300 haseł o polskich pisarzach i literaturze polskiej w chińskiej encyklopedii. Pisała o Gombrowiczu, Szymborskiej, Żeromskim, Mickiewiczu i wielu innych polskich pisarzach w chińskim Wielkim słowniku literatów obcych. Jest uczestnikiem i organizatorem licznych międzynarodowych konferencji, na których zawsze promuje polską literaturę i kulturę.

Za swoja działalność otrzymała wiele nagród i odznaczeń. W 2000 roku Prezydent RP odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP, w 2004 r. otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej, a w 2007 roku - Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie.



FRAGMENTY RECENZJI

Prof. dr hab. Bogdan Mazan
Uniwersytet Łódzki

"Profesor Yi Lijun jest orędowniczką i wybitną czynną propagatorką wiedzy rzetelnej, dyscypliny intelektualnej i upodobania w przedmiocie (polszczyźnie), rozpołożonych w relacji do kultury, cywilizacji i geograficznego usytuowania Chin nieomal na antypodach. Umiłowała go mimo wszystko - jak niezłomny Monsieur le Malgretoux ("Pan Mimowszystko") z wczesnych pism Sienkiewicza (tj. twórcy, któremu Profesor Yi Lijun poświęciła ogrom pracy) - i nieledwie nade wszystko, przekraczając po obu stronach metaforycznie "wielkie mury" a realne granice niewiedzy, uprzedzeń i stereotypów. Jego poznawaniu i upowszechnianiu w środowisku chińskim oddała się z niebywałą pasją, chłonnością, olbrzymią konsekwencją, szacunkiem dla obustronnych środowiskowych rudymentów i wielką otwartością, fortunnie łącząc dzięki temu nieprzedawnione pierwiastki tradycji z nowoczesnością. Poprzez medium polszczyzny stała się nieformalnym ambasadorem polskości w Chinach, transformującym najbardziej istotne i żywotne, i nawet modne treści polskiej kultury piśmienniczej. Kształtowała intelektualne i duchowe kładki, na których ludzie się nie mijają, lecz spotykają; podkolorowane dostojeństwem i spokojem, jakim emanowała używana w zaborowej Polsce XIX-wiecznej nazwa Chin: Państwo Niebieskie".


Dr hab. Jan Data, prof. UG
Uniwersytet Gdański

"Do zasług fundamentalnych profesor Yi Lijun należy wielkie dzieło tłumaczeń literatury polskiej XIX i XX wieku na język chiński. Działalność translatorska Yi Lijun po raz pierwszy umożliwiła czytelnikowi chińskiemu zapoznanie się z twórczością ponad 40 polskich poetów i powieściopisarzy: Marii Konopnickiej i Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Leopolda Staffa i Jarosława Iwaszkiewicza, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Kazimiery Iłłakowiczówny, Kazimierza Wierzyńskiego i Antoniego Słonimskiego, Jana Lechonia i Juliana Przybosia, Józefa Czechowicza i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej, Anny Kamieńskiej i Tadeusza Różewicza, Mirona Białoszewskiego i Zbigniewa Herberta, Tadeusza Nowaka i Urszuli Kozioł, Jerzego Harasymowicza i Stanisława Grochowiaka, Ewy Lipskiej i Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej i Haliny Anderskiej, Sławomira Mrożka i Adolfa Rudnickiego, Ireneusza Iredyńskiego i Tadeusza Borowskiego, Leona Wantyły i Marka Hłaski, Wojciecha Żukrowskiego
i Aleksandra Kamińskiego, Hanny Ożogowskiej i Olgi Tokarczuk".


Dr hab. Krzysztof Gawlikowski, profesor SWPS
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie

"Ogromne powodzenie przekładów Prof. Yi Lijun, i ich znaczenie w chińskim życiu kulturalnym, wiązały się niewątpliwie z charakterem okresu przełomu, w jakim przyszło jej żyć, ale bez artystycznej rangi jej przekładów - tego znaczenia by nie zyskały. Zarówno ogromne osiągnięcia translatorskie w przekładaniu na chiński literatury polskiej, tak pod względem poziomu artystycznego, jak i szerokiego zakresu, z włączeniem dzieł najwybitniejszych, jak też jej badania naszej literatury, upowszechnianie wiedzy o niej oraz o kulturze polskiej na obszarze posługiwania się językiem chińskim - uzasadniają w pełni nadanie jej stopnia doktora honoris causa przez każdy liczący się Uniwersytet polski. Wiele innych nacji europejskich mogłoby tylko pozazdrościć nam takiego ambasadora polskiej kultury literackiej w Chinach".

Beata Czechowska-Derkacz
rzecznik prasowy UG
Biuro Promocji
prasa@univ.gda.pl