Apokryfy w literaturze polskiej od średniowiecza do współczesności.

Obecność apokryfów w literaturze polskiej jest zjawiskiem złożonym, niezaprzeczalnie obecnym na przestrzeni całej jej historii. Począwszy od średniowiecza były one inspiracją dla wielu twórców i do dziś zresztą stanowią impuls dla współczesnych pisarzy. Razem z wybitnymi autorami literatury antycznej i Biblią, są one komponentem kultury literackiej i wpisują się w żywy dialog współczesności z tradycją.

Do poszerzenia wiedzy na temat apokryfów wiele wniosły prace wybitnych polskich badaczy, takich jak Aleksander Brückner, czy Ignacy Radliński. Fundamentalne zaś studia i krytyczne edycje uczonych, takich jak Hugolin Langkammer, Ryszard Rubinkiewicz i Marek Starowieyski są nieocenionym źródłem wiedzy i dostarczają krytycznie opracowanych utworów literatury apokryficznej. Publikacje zaś takich literaturoznawców jak Maria Adamczyk dostarczają gruntownej wiedzy na temat apokryfów w polskiej literaturze wieków dawnych, ale też nieustannie inspirują do dalszych badań.

            Pragniemy zatem przeprowadzić sympozjum, w ramach którego przedstawione zostaną badania nad formami obecności i treściami literatury apokryficznej w dziełach narodowej literatury na przestrzeni dziejów, a merytoryczna debata pogłębi tę naukową refleksję. Proponujemy analizę utworów literackich wszystkich epok, z uwzględnieniem literatury użytkowej i religijnej pod kątem zawartości w nich treści oraz idei czerpanych z dzieł literatury apokryficznej, wyrosłej w kręgu kultury biblijnej i pozostającej z nią w ścisłym związku.

            Konferencja planowana jest na 21 – 22 maja 2014 roku. Odbędzie się na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego. Na zgłoszenia oczekujemy do końca kwietnia, a na teksty do 8 czerwca 2014 r. Prosimy je kierować bezpośrednio do sekretarza konferencji: janusz.mosakowski@wp.pl.